Blog

Aby zrozumieć dolegliwości bólowe krzyża, niezbędne jest minimum wiedzy z dziedziny anatomii, fizjologii, biomechaniki i patologii narządu ruchu człowieka.

Każdy ból grzbietu jest objawem, zaistniałych nieprawidłowości i napięć. Samo diagnozowanie tych dolegliwości jest bardzo trudne dla lekarzy, gdyż kręgosłup jest trudno dostępny w badaniu klinicznym. Jedynie zdjęcia RTG oraz prześwietlenia mogą ujawnić występowanie pewnych nieprawidłowości w jego obrębie.

Ostatnie badania w świecie udowodniły jednak, że nie wszystkie zmiany w obrębie kręgosłupa dają dolegliwości bólowe. Natomiast istnieją stany bólowe, które nie znajdują potwierdzenia w wykonanych badaniach. Dzieje się tak, dlatego, iż wiele dolegliwości bólowych wynikają z zablokowania stawów kręgosłupa. Aż 80 % tych zablokowań jest pochodzenia mięśniowego, czego nie da się zdiagnozować badaniami klinicznymi.

Zablokowany staw zwęża światło otworu międzykręgowego, co z kolei powoduje uciśnięcie nerwu rdzeniowego lub innych wrażliwych struktur w obrębie kręgosłupa.

Wszystkie urządzenia masujące działają z wykorzystaniem bodźców fizykalnych. Bodźce takie w fizykoterapii stosuje się w celu uzyskania poprawy zmniejszenia napięcia w mięśniach i usprawnienia krążenia krwi. Najprościej mówiąc oddziałując na przyczynę bólu można usunąć jego źródło.

Budowa kręgosłupa

Kręgosłup składa się z 33, 34 kości, zbudowanych symetrycznie i ściśle ze sobą połączonych.

Wyróżnia się:

odcinek szyjny – zbudowany jest z 7 kręgówodcinek

piersiowy – zbudowany z 12 kręgówodcienek

lędźwiowy – składa się z 5 – ciu kręgów

kość krzyżowa – ostatni człon kręgosłupa utworzona jest z pięciu kręgów krzyżowych, które zrastają się ostatecznie między 20 – 25 rokiem życia.

kość guziczna – zbudowana z 4,5 kręgów łączą się z kością krzyżową za pomocą chrząstki, która z wiekiem kostnieje.

Kość krzyżowa wraz z dwiema kośćmi biodrowymi tworzy miednicę, stanowiąc rusztowanie i podstawę dla kręgosłupa.Główne obciążenie kręgosłupa na miednicę przenoszą trzy górne kręgi krzyżowe, które w związku z tym są najmocniej zbudowane.

Górna część kręgosłupa tzw. krąg szczytowy ” Atlas” łączy się z podstawą czaszki poprzez powierzchnię stawową. Pomiędzy poszczególnymi kręgami występują krążki międzykręgów tzw. dyski które z racji budowy, są częścią plastyczną kręgosłupa. Krążki międzykręgowe spełniają specjalną rolę chroniąc układ nerwowy przed wstrząsami ( amortyzacja, umożliwiają obszerny zakres ruchów tułowia, przenosząc olbrzymie obciążenia chroniąc kręgi przed uszkodzeniem. Występują na całej długości kręgosłupa z wyjątkiem dwóch górnych kręgów szyjnych i jest ich łącznie 23 sztuk.

Funkcje kręgosłupa

Kręgosłup stanowiąc centralną oś ciała, spełnia funkcję podporową. Obciążenia działające na poszczególne jego człony zwiększają się w miarę zbliżenia do podstawy, którą jest miednica. W narządzie ruchu stanowi także centralną część i jest wielofunkcyjny. Wyrostki kolczaste i poprzeczne są miejscami przyczepów więzadeł międzykręgowych oraz ramionami dźwigni dla mięśni kręgosłupa. Stanowi ochronę rdzenia kręgowego oraz poprzez naturalne krzywizny ciała, amortyzator dla głowy zwłaszcza dla mózgu. Aby sprostać tym zadaniom, kręgosłup musi być jednocześnie wytrzymały i elastyczny, oraz ruchomy na wielu płaszczyznach.Układ więzadłowy krążków międzykręgowych znajduje się pod stałym napięciem i przeciwdziała sile rozpierającej krążki. Prawdziwą stabilność zapewniają kręgosłupowi mięśnie. Dzienne różnice długości kręgosłupa dochodzą do 12 mm u kobiet i 18 mm u mężczyzn. Wiąże się to głównie ze zmianami uwodnienia krążków w wyniku działających na nie obciążeń.

Przeciążenia

Powstają najczęściej z nieprawidłowych, długotrwałych ułożeń ciała ( praca, nauka), lub postaw w wyniku zaburzeń wad postawy ( wrodzonych, psychogennych).

Skutki przeciążeń, zmęczenie, odczuwane jest całym ciałem i niesie następstwa:- przykurczy mięśniowych- blokady stawów- zaburzenie krążenia żylnego- uciśnięcie nerwu poprzez chroniczne napięcie oraz bóle i obrzęki spowodowane nagromadzeniem odpadowych produktów przemiany materii.Ciśnienie krwi wewnątrz mięśnia podczas długotrwałego napięcia podwyższa ciśnienie w naczyniach włosowatych, ograniczając przepływ krwi i odcinając dopływ tlenu.

Aby wszystko pozostawało w równowadze potrzebna jest mięśniom naprzemienna faza pracy i odpoczynku.W układzie narządu ruchu występuje współzależność czynności w obrębie:- mięśni- kości- stawco sprawia, że uszkodzenie, osłabienie jednego pociąga za sobą niedomogę pozostałych.

1. Czynność mięśnia ustaje, jeśli jego skurcz powoduje bolesność w samym mięśniu, w stawie poruszanym przez ten mięsień lub w kości, do której się przyczepia.

2. Brak czynności nasila zmiany fizjologiczne w mięśniu, stawach, kościach oraz całej okolicy sąsiadujących tkanek ( skóra, tkanka łączna, naczynia krwionośne, włókna nerwowe)

3. Bolesność stawu może powodować różne reakcje mięśni poruszających ten staw w zależności od przyczyny bólu np. zwiększenie napięcia, przykurcz mięśnia.

4. Uszkodzenie lub ograniczenie ruchu stawu wpływa na zmniejszenie czynności i stopniowy zanik mięśni.5. Większe uszkodzenie lub dłuższe ograniczenie czynności stawu prowadzi do zmian kostnych.

Najczęstsze przyczyny bólowe.

1. Nieprawidłowe krzywizny kręgosłupa- skolioza, skrzywienie boczne- kifoza, nadmiernie pogłębiona krzywizna piersiowa- lordoza, nadmiernie pogłębiona krzywizna lędźwiowa

2. Przeciążenia czynnościowe

Powodują zaburzenie symetrii w narządzie ruchu oraz wszelkie wynikające z tego skutki. Nieprawidłowe krzywizny kręgosłupa to schorzenia powstające w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Statystyki mówią o dolegliwościach wynikających z przeciążeń czynnościowych. Poddają się leczeniu masażami,nagrzewaniami oraz innymi formami zabiegów fizykalnych. Najczęstszą przyczyną dolegliwości bólowych są mięśniopochodne zablokowania stawów międzykręgowych, gdzie w stanach ostrych dochodzi do uciśnięcia korzonka nerwowego.

3. Dyskopatie – stany ostre

Spowodowane są przemieszczaniem dysku, czyli krążka międzykręgowego ( centralnie albo na boki). Objawia się bólem ostrym w przebiegu uciśniętego nerwu.

4. Podobne objawy jak dyskopatia daje tzw. ” Rwa Kulszowa” przyczyną jest także uciśnięcie korzenia L5-S1, ale przez zablokowany staw międzykręgowy.5. Choroby reumatoidalne – to przewlekłe stany zapalne powodujące zmiany w obrębie kości i stawów. Dotyczą także kręgosłupa. Zalecane masaże i zabiegi fizykalne.

Masaż – opis i zasady jego wykonywania

W masażu klasycznym wyróżnia się trzy główne kierunki przeprowadzonego masażu:

1. zgodny z przebiegiem włókien mięśniowych

2. zgodny z przebiegiem układu krwionośnego

3. zgodny z przebiegiem układu limfatycznego.

W określonych przypadkach uwzględnia się także przebieg układu nerwów obwodowych:- zgodnie z anatomicznym ich przebiegiem- w kierunku do serca- do najbliższych węzłów chłonnych zgodnie z ich anatomicznym przebiegiem.

Firma specjalizująca się w dystrybucji urządzeń leczniczo-rehabilitacyjnych, wykorzystuje w nich technikę wibracji, rozcierania, głaskania, oklepywania oraz uciskania.

Wibracje stosuje się w celu obniżenia nadmiernej pobudliwości układu nerwowego i nerwów obwodowych, co powoduje efekt rozluźniający mięśnie działając przeciwbólowo. Wibracje działają skutecznie, lecz zabieg powinien być krótki.

Rozcieranie, powoduje rozdzielanie i rozgniatanie nagromadzonych złogów stałych i półstałych. Rozluźnia i rozciąga zrosty, blizny skóry. Za pomocą rozcierania uzyskuje się elastyczność aparatu więzadłowego, wzrost jego ruchomości i większą zdolność do pracy. Rozcieranie powoduje usuwanie czynników chorobowych znajdujących się w tkance podskórnej oraz stawach, a także zmniejsza pobudliwość mięśniową i powoduje rozluźnienie mięśni.

Głaskanie, działa jako bodziec mechaniczny na zakończenia nerwów czuciowych i ruchowych w skórze, a wpływając na warstwy głębiej położone powoduje zaczerwienienie, dając odczyn przekrwienia. Głaskanie pobudza obieg krwi w naczyniach włosowatych. Delikatne powierzchowne głaskanie działa uspakająco na cały system nerwowy, podnosi temperaturę skóry, polepsza jej ukrwienie oraz wpływa kojąco na ból. Układ limfatyczny przebiega z dołu do góry w rejonie całego ciała z wyjątkiem karku i głowy gdzie jest odwrotnie. Odpływ limfy następuje w rejonie obojczyków do żył podobojczykowych.